مدرسه علمیه ریحانه الرسول س یزد

گهواره می بینم گریه میکنم

شیرخواره می بینم گریه میکنم

ویرانه میبینم ناله میزنم

گوشواره میبینم گریه میکنم

ی وای غریب کربلا حسین

وای ذبیحاً بلقفا حسین

امون ای دل روضه های کربلا از یادم نمیره

امون ای دل بعد یک سال گریه زینب داره میمیره

امون ای دل کو ابالفضل زیر تابوتم و بگیره

حسین …وای…غریب مادر

من چی بگم از اون سر بی تنت

وقتی با چوب تر تو رو زدنت

شد پیش چشای سه ساله تو

طشت طلا پر از خون دهنت

وای امون از چشم بی حیا

وای ما رو دیدن نا محرما

امون ای دل روی غربت غصه هامون ه بی حسابه

امون ای دل روی دست و پای من ردّی از طنابه

امون ای دل آخه جای خواهرت مجلس شرابه

حسین …وای…غریب مادر

بغض غریبیه تو صدای من

غصه میباره از این چشای من

شد پیرن پر از خون تو حسین

سوغات سفر کربلای من

وای رو خاکا دست و پا زدی

 وای مادرت و صدا زدی

امون ای دل این یه سال و روضه خوندم برا تو هر شب

امون ای دل قتلگاهت کی میدونه چی دیده زینب

امون ای دل دید تن تو افتاده زیر سمّ مرکب

حسین …وای…غریب مادر