مدرسه علمیه ریحانه الرسول س یزد

عفاف و حجاب دو گوهر گرانبهایی است که خداوند آن‌ها را برای حفظ و صیانت حریم شخصی‌ افراد از یک سو و رعایت حریم دیگران از سوی دیگر در نهاد انسانها قرار داده است. وجود این عناصر در کنار ویژگی حیا باعث می‌شود خانواده و جامعه از گزند بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مصون بمانند. در صورت عدم رعایت این عناصر فطری، خانواده و جامعه دچار تزلزل می‌شوند و زمینه‌ را برای بروز بسیاری از معضلات اجتماعی و سلامت روانی فراهم می‌کند.

بنابراین عفاف و حجاب امری فطری و دستوری الهی است که در تمام ادیان آسمانی بر آن تأکید شده است و یک زن مسلمان می‌داند که مسیر رستگاری و کمال معنوی در گام اول در گروی التزام به عفت و حجاب است.

حضرت زهرا (س) به عنوان برترین زن عالم، در لزوم حفظ عفت زنان در مقابل مردان در بیانی فرمودند: «خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَاهُنَّ الرِّجَالُ؛ بهترین زنان آن است که [بدون ضرورت] مردان [نامحرم] را نبینند و مردان [نامحرم] نیز آنها را نگاه نکنند». این سخن حضرت زهرا (س) به طور قطع ضامن پایدارى جوامع و مایه استحکام خانواده‌هاست و اکنون جامعه‌شناسان غربی عمق این مطلب حضرت را به خوبی درک می‌کنند و در تجربه‌های علمی خویش به آن دست یافته‌اند.