فضایل امام حسن علیه السلام در کلام امام سجاد علیه السلام
امام سجاد علیه السلام می فرمایند: حسن بن علی بن ابی طالب علیه السلام در زمان خود از همه عابدتر، زاهدتر و با فضیلت تر بود
و هرگاه حج می رفت، پیاده، و چه بسا پابرهنه می رفت و هرگاه مرگ را به خاطر می آورد می گریست،
و هرگاه رستاخیز و زنده شدن را از نظر می گذراند، اشک از دیده می ریخت و هرگاه گذر از صراط را در اندیشه می آورد،
گریان می شد… و هرگاه به نماز بر می خاست، تنش در برابر خداوند عزوجل به لرزه می افتاد
و هرگاه بهشت و دوزخ را به یاد می آورد چونان مار گزیده بی تابی می کرد
و از خداوند، بهشت را طلب می کرد و از آتش دوزخ به او پناه می برد.
او هرگاه عبارت «یا ایّهاالذین امنوا» را از قرآن می خواند، می گفت: «لبیک اللهم لبیک».
پرهیزگاری امام حسن علیه السلام
امام حسن علیه السلام توجهی ویژه به خداوند داشت. آثار این توجه را گاه از چهره او به هنگام وضو درمی یافتند:
چون وضو می گرفت رنگ می باخت و به لرزه می افتاد.
می پرسیدند که چرا چنین می شوی؟ می فرمود: «آن را که در پیشگاه خدا می ایستد جز این سزاوار نیست».
از امام ششم علیه السلام نقل می کنند که فرمود: «امام حسن علیه السلام هم عابدترین مردمان زمان خویش بود
و هم با فضیلت ترین. چون به یاد مرگ و… رستاخیز می افتاد.
آن قدر می گریست تا بی حال می شد. پیاده و گاه پابرهنه، 25 بار به خانه خدا رفت».
شجاعت امام حسن علیه السلام
در بیان شجاعت امام حسن علیه السلام همین بس که او تربیت یافته شیر خدا، علی علیه السلام است
که در جنگ ها به دشمن پشت نمی کرد و تا دشمن را به هلاکت نمی رساند،
از پای نمی نشست. امام حسن علیه السلام نیز که از کودکی همراه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم جنگ ها دیده بود
و از پدر جنگاوری آموخته بود، در پیکار بسیار دلاور بود.
بردباری امام علیه السلام
امام حسن علیه السلام بسیار بردبار و شکیبا بودند.
این صفت حضرت در برخورد با مشکلات و مصائب و نیز در روبه رو شدن با جاهلان و دشمنان بسیار آشکار بود.
مردی از اهل شام به تحریک معاویه امام علیه السلام را به باد دشنام گرفت.
پس از این که آن مرد ساکت شد، امام علیه السلام او را سلام گفته، فرمودند:
«به گمانم در این شهر غریب هستی. اگر نیازمند خانه هستی به تو منزل دهیم،
و اگر نیاز به مالی داری آن را در اختیارت می کنیم. اگر گرسنه ای سیرت سازیم و اگر نیاز دیگری داری کمکت کنیم».
مرد شامی از عمل زشت خود پشیمان شد و در حالی که می گریست گفت:
«تو و پدرت نزد من مبغوض ترین مردم بودید و اینک محبوب ترین آنها هستید».
و این گونه مردی جاهل و فریب خورده با برخورد حلیمانه امام حسن علیه السلام هدایت یافت
و در جمع دوستان اهل بیت علیه السلام درآمد.
کرامت و بخشندگی امام علیه السلام
کرم و سخاوت امام حسن مجتبی علیه السلام به حدی بود که در روایت آمده است که هیچ گاه سائلی را رد نکرد و در برابر درخواست او «نه» نگفت. به همین دلیل است که او را «کریم آل طه» می خوانند.
هنگامی که به ایشان عرض شد: «چرا هیچ سائلی را رد نمی کنید؟» فرمود: «من سائل درگاه خدا و راغبِ پیشگاه اویم و شرم دارم که خود درخواست کننده باشم و سائلی را رد کنم». و نیز می فرمود: «بهترین روزهای جوانمرد روزی است که از او چیزی درخواست شود».
فروتنی همراه با سخاوت
روایت شده است که حسن بن علی علیه السلام بر گروهی از فقرا گذشت که تکه نان های بر زمین نهاده
و گرد یکدیگر نشسته بودند و از آن برمی داشتند و می خوردند.
این جماعت به امام علیه السلام گفتند: ای پسر دختر رسول خدا، بفرمایید.
حضرت فرود آمد و فرمود: «خداوند مستکبران را دوست ندارد»
و همراه آنان به خوردن نشست تا از خوردن دست کشیدند. سپس امام علیه السلام آنها را به مهمانی دعوت کرد
و اطعامشان نمود و جامه شان بخشید. امام علیه السلام چون از این کار فراغت یافت، فرمود:
«فضیلت و برتری از آنهاست؛ زیرا آنها جز آنچه ما را بدان اطعام کردند، نداشتند
ولی ما بیش از آن چه دادیم، داریم». این مطلب فروتنی فراوان امام علیه السلام را نشان می دهد.
رویدادنامه کورش
کیک تولد کوروش
