مدرسه علمیه ریحانه الرسول س یزد

۱۸ آبان به عنوان روز ملی کیفیت نامگذاری شده است.

کیفیت یعنی ویژگی،اما در درجات متفاوت،به عبارت دیگر کیفیت یعنی مطابقت داشتن با الزامات مشتریان ،

امروزه کیفیت به معانی مختلفی به کار رفته است و دانشمندان مختلفی ‌ازابعادمتفاوت به بحث و بررسی در آن باره می پردازند.

ولی آن چه امروز اهمیت دارد خدمات و محصولات با کیفیت است.

در دنیای رقابت ،کیفیت حرف اول را می زند وخود زاییده‌ی‌آن است .

انحصار،دشمن قسم خورده ی کیفیت به شمار می رود،کیفیت نیز مانند سایر منابع و امکانات باید مدیریت شود

زیرا بر اساس تحقیقات انجام شده ارتباط معنی داری بین مدیریت بهینه وبهبود کیفیت وجود دارد.

کیفیت حاصل شانس واقبال نیست بلکه به مدیریت عالمانه نیازمند است.

طی دو دهه گذشته مفهوم کیفیت از دنیای صنعتی و تولید به دنیای خدمات وسازمانهای دولتی گسترش یافته است.

*ماجرای سه امتحانی که سلمان از پیامبر(ص) گرفت

سلمان به رفیقش گفت: تو اینجا باش تا من بازگردم، سلمان وارد شهر شد، در جلسه پیامبر حضور پیدا کرد، اطراف پیامبر اسلام مى‏چرخید و منتظر بود پیراهن پیامبر کنار برود و نشانه مخصوص را در شانه او مشاهده کند.

پیامبر(ص) متوجه خواسته او شد، لباس را کنار زد، سلمان نشانه مزبور یعنى اولین نشانه را یافت، سپس به بازار رفت، گوسفند و مقدارى نان خرید و خدمت پیامبر آورد، پیامبر فرمود چیست؟ سلمان پاسخ داد: صدقه است، پیامبر فرمود: من به آن‌ها احتیاج ندارم به مسلمانان فقیر ده تا مصرف کنند.

سلمان بار دیگر به بازار رفت، مقدارى گوشت و نان خرید و خدمت رسول اکرم آورد، پیامبر پرسید این چیست؟ سلمان پاسخ داد: هدیه است، پیامبر فرمود:

بنشین، پیامبر و تمام حضار از آن هدیه خوردند، مطلب بر سلمان آشکارشد، زیرا هر سه نشانه خود را یافته بود.

در این میان سلمان راجع به دوستان و رفیق و راهبان دیر موصل سخن به میان آورد و نماز، روزه و ایمان آن‌ها به پیامبر و انتظار کشیدن بعثت وى را شرح داد، کسى از حاضران به سلمان گفت: آن‌ها اهل دوزخند! این سخن بر سلمان گران آمد، زیرا او یقین داشت اگر آنها پیامبر را درک می‌کردند از او پیروى می‌کردند.

در اینجا بود که‏ آیه «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هادُوا وَ النَّصارى‏ وَ الصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُون‏»(2)

بر پیامبر نازل شد و اعلام شد آن‌ها که به ادیان حق ایمان حقیقى داشته‏اند و پیغمبر اسلام را درک نکرده‏اند، داراى اجر و پاداش مؤمنان خواهند بود.

*پی‌نوشت‌ها:

1- تفسیر نمونه، جلد یک، صفحه 288

2-سوره بقره آیه 62

:. شيطان از فضايل على عليه السلام سخن مى گويد .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

از سلمان فارسى نقل شده كه گفت : روزى گذر شيطان به جمعيتى افتاد كه از على عليه السلام بدگويى مى كردند!

در مقابل آنها ايستاد. جمعيت گفتند: كى هستى كه مقابل ما ايستادى ؟ جواب داد: ((ابومره )) هستم (لقب شيطان)

گفتند: آيا سخنان ما را شنيدى ؟ گفت : اى بر شما! آيا على بن ابى طالب عليه السلام را كه مولاى شما است ، ناسزا مى گوييد؟

آنها گفتند: از كجا دانستيد كه ايشان مولاى ما است ؟ گفت : از قول پيامبر خود شما كه ((در غدير)) فرمود: ((هر كس من مولاى او هستم ، على مولاى او است . خدايا! دوست بدار كسى كه على را دوست بدارد و دشمن بدار كسى كه على را دشمن بدارد.))

آنها گفتند: آيا تو درباره او چنين مى گويى ؟ شيطان گفت : اى جمعيت ! كلام مرا بشنويد. من در ميان طايفه جن دوازده هزار سال خدا را عبادت كردم . وقتى خداوند جنيان را هلاك كرد. من از تنهايى به خدا شكايت كردم .

مرا به سوى آسمان دنيا بالا بردند. من در ميان ملائكه دوازده هزار سال ديگر خدا را عبادت كردم ؛ در حالى كه خدا را تسبيح و تقديس مى نمودم .

ناگهان نورى كه همه جا را روشن كرده بود بر ما تابيد. در اثر اين نور همه ملائكه به سجده افتادند و گفتند: پاك و منزه است خدا. اين ، يا نور ملك مقرب است يا نور نبى مرسل .

ناگهان ندايى از جانب خداوند آمد كه : اين نور نه از ملك مقرب است نه از پيامبر مرسل ؛ بلكه اين نور پاك از على ابن ابى طالب عليه السلام است

درباره علاقه شيطان به حضرت على عليه السلام رواياتى وارد شده : روزى آن حضرت به شيطان گفت : اى ابو الحارث ! آيا براى قيامت خود چيزى ذخيره كرده اى ؟ گفت : يا على محبت و دوستى تو را.

بلى شيطان هم ، حضرت على عليه السلام را مى شناسد و پى به مقام و مرتبه او برده است . در قيامت هم چشم اميد به شفاعت او دارد

.بحار،ج 63، ص 237
جامع التمثیل، ص 273

نوشته شده توسط : : ش اقبالی

شنبه 1395/08/12

اعمال ماه صفر

بدانکه این ماه معروف به نُحُوسَت است و براى رفع نُحُوسَت هیچ چیز بهتر از تصدّق و ادعیه و استعاذات وارده نیست و اگر کسى خواهد که محفوظ ماند از بلاهاى نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه بخواند چنانکه محدّث فیض و غیره فرموده :

یا شَدیدَ الْقُوى وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنى شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ

 ريحانه السادات كشاورزيان

درسی مهم از مرحوم استاد علی صفایی:

با یک لیوان کوچک فقط میشه یه مقدار ثابت آب برداشت و فرقی نداره لیوان و از چشمه، یا از رودخانه، و یا از دریا پُر کنی، یعنی بزرگی منبع آب تأثیری روی ظرفیت لیوان نداره…

ظرف وجود ماهم همینطوریه، یعنی اگه ظرف وجود ما کوچیک باشه،

خیلی فرقی نداره که پای قران بشینیم و پُرش کنیم یا در محضر پیامبر یا عالمِ دین…

چون فقط میتونیم به اندازه ظرفمون از محضر اونها استفاده کنیم…

خیلیها در محضر قرآن و پیامبر و امام معصوم و علمای بزرگ شاگردی کردن اما به جایی نرسیدن، چون ظرف وجودشون کم جا بود…

پس باید اولا ظرف وجودمون و با ریاضت شرعی، بزرگ کنیم و ثانیا ظرف وجودمون و تمیز نگه داریم تا چیزهایی رو که داخلش میریزیم و آلوده نکنه…

امام علی ع:

ستودن بيش از استحقاق[کسی] چاپلوسى است و ستودن كمتر از استحقاق، ناتوانى در سخن يا حسادت است.

نهج البلاغه، حکمت347

ما سائل توایم و ڪرَم از تو خواستیم

عشق تو را قدم بہ قدم از تو خواستیم

اے شاه آبرو بخر و مزد ما بده

ما اربعین پیاده حرم ازتو خواستیم

#اللهم_الرزقنا_ڪربلا❤️

علت نامگذاری ماه صفر
ماه صفر دومین ماه قمری است که برای آغاز آن اعمالی ذکر شده از جمله نماز، روزه و خواندن قرآن .

در نامگذاری این ماه دو جهت ذکر شده است، یکی اینکه از “صُفْرَة(زردی)” گرفته شده؛

زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.

دلیل دیگر اینکه از “صِفْر(خالی)” گرفته شده، زیرا مردم پس از پایان ماههای حرام، روانه جنگ می‌شدند و شهرها خالی می‌شد.

این ماه، معروف به نحوست است.

مردی صبح زود از خواب بیدار شد تا نمازش را در مسجد بخواند . لباس پوشید و راهی خانه خدا شد .

در راهی که می رفت به زمین خورد و لباس هایش کثیف شد . بلند شد ، خودش را تکاند و به خانه برگشت .

مرد لباس هایش را عوض کرد و دوباره راهی مسجد شد .

در راه دوباره در همان نقطه مجددا زمین خورد ! او دوباره بلند شد ، خودش را تکاند و به خانه برگشت .

یک بار دیگر لباس هایش را عوض کرد و راهی مسجد شد و در راه با مردی که چراغ در دست داشت برخورد کرد و نامش را پرسید .

مرد پاسخ داد : « من دیدم شما در راه دوباره به زمین افتادید از این رو چراغ آوردم تا بتوانم راهتان را روشن کنم . » مرد اول تشکر کرد و هر دو به طرف مسجد رفتند .

همین که به مسجد رسیدند ، مرد اول از مرد چراغ به دست درخواست کرد تا با او به مسجد بود و نماز بخواند .

مرد دوم از رفتن به داخل مسجد خودداری کرد .

مرد اول درخواستش را دوباره تکرار کرد و مجددا همان جواب را شنید ،

پس سوال کرد که چرا او نمی خواهد وارد مسجد شود و نماز بخواند.
مرد دوم پاسخ داد : « من شیطان هستم . » مرد اول با شنیدن این جواب جا خورد .

شیطان ادامه داد : من شما را در راه به مسجد دیدم و این من بودم که باعث زمین خوردن شما شدم وقتی شما به خانه رفتید خودتان را تمیز کردید و به طرف مسجد برگشتید ،

خدا همه گناهان شما را بخشید . من برای بار دوم باعث زمیت خوردن شما شدم و حتی آن هم شما را تشویق به ماندن در خانه نکرد و دوباره به سمت مسجد برگشتید .

به خاطر آن ، خدا همه گناهان افراد خانواده ات را بخشید .

من ترسیدم که اگر یک بار دیگر باعث زمین خوردن شما بشوم خدا گناهان افراد دهکده تان را ببخشد .

بنابراین من سالم رسیدن شما را به مسجد تضمین کردم !

منبع : وبلاگ آقای جاوید ، این طور که فرمودند در یک سفر این مطالب را بر روی بنرهای یک مسجد دیده اند.

روزی شیطان لعنت الله علیه در گوشه مسجد الحرام ایستاده بود. حضرت رسول صلی الله علیه و آله هم سرگرم طواف خانه کعبه بودند. وقتی آن حضرت از طواف فارغ شد، دیدند ابلیس (لعنت الله علیه) ضعیف و نزار و رنگ پریده ، کناری ایستاده است ، فرمودند :ای ملعون ! تو را چه می شود که چنین ضعیف و رنجوری ؟!
گفت : ازدست امت تو به جان آمده وگداخته شدم
فرمودند: مگر امت من با تو چه کرده اند؟
گفت : یا رسول الله ! چند خصلت نیکو در ایشان است ، من هر چه تلاش ‍ می کنم اَین خوی را از ایشان بگریم نمی توانم .
فرمودند: آن خصلت ها که تو را ناراحت کرده کدامند؟
گفت : اول این که ، هرگاه به یک دیگر می رسند سلام می کنند، و سلام یکی از نام های خداوند است . پس هر که سلام کند حق تعالی او را از هر بلا و رنجی دور می کند. و هر که جواب سلام دهد، خداوند متعال رحمت خود را شامل حال او می گرداند.
دوم این که ، وقتی با هم ملاقات کنند به هم دست می دهند. و آن را چندان ثواب است که هنوز دست از یک دیگر برنداشته حق تعالی هر دو را رحمت می کند.
سوم ، وقت غذا خوردن و شروع کارها بسم الله می گویند و مرا از خوردن آن طعام و شرکت در آن دور می کنند.
چهارم ، هر وقت سخن می گویند: ان شاءالله بر زبان می آورند و به قضای خداوند راضی می شوند و من نمی توانم کار آنها را از هم بپاشم ، آنان رنج و رحمت مرا ضایع می کنند.
پنجم ، از صبح تا شام تلاش می کنم تا اینان را به معصیت بکشانم . باز چون شام می شود، توبه می کنند و زحمات مرا از بین می برند و خداوند به این وسیله گناهان آنان را می آمرزد.
ششم ، از همه این ها مهم تر این است که وقتی نام تو را می شنوند با صدای بلند صلوات می فرستند و من چون صواب صلوات را می دانم ، از ناراحتی فرار می کنم ؛ زیرا طاقت دیدن ثواب آن را ندارم .
هفتم : ایشان وقتی اهل بیت تو را می بینند، به ایشان مهر می ورزند و این بهترین اعمال است .
پس حضرت روی به اصحاب کرده و فرمودند: هر کس ‍ یکی از این خصلت ها را داشته باشد از اهل
بهشت است.
منبع:,وبلاک آقای جاوید